Van klacht naar kracht: Mijn ontdekking als hoogsensitieve vrouw

Vanaf jongs af aan voelde ik altijd al dat ik ‘anders’ was. Mensen kwamen altijd naar mij toe met hun verhalen en problemen. Ik kon de emoties en energie van anderen zo sterk aanvoelen, dat het soms lastig was om onderscheid te maken tussen wat van mij was en wat van de ander. Vooral wanneer iemand verdrietig of gespannen was, merkte ik dat ik die gevoelens overnam en zelf last kreeg van stress of lichamelijke klachten. Het voelde alsof ik alles van de mensen om me heen absorbeerde, zonder dat ik het doorhad. Pas veel later ontdekte ik dat dit een eigenschap is van (hoog)sensitiviteit, oftewel HSP.

Die ontdekking heeft een wereld voor me geopend. Via emotioneel lichaamswerk, ademsessies en systemisch werk, begon ik mezelf beter te begrijpen en kreeg inzicht in hoe ik met mijn gevoeligheid kon omgaan, zonder mezelf te verliezen in de energie van anderen. Vanuit die reis is mijn passie ontstaan om andere vrouwen te helpen hun eigen gevoeligheid als kracht te zien en balans te vinden in hun leven.

Bijna letterlijk het einde van mijn verhaal: Hoe mijn lichaam mij een diepe les leerde

Ik geloofde er niet in dat mij zoiets zou kunnen overkomen als een burn-out, dus ging ik vrolijk door met alle ballen hoog te houden op alle vlakken in mijn leven. 'Nee' zeggen stond niet in mijn woordenboek.  Op het drukste moment van het jaar op het werk stootte ik mijn hoofd zo hard, dat ik even bewusteloos op de grond terecht kwam. Dat resulteerde in een serieuze hersenschudding. Dit hield me echter niet tegen om zelf onze verhuizing privé (binnen 2 weken) te  coördineren en uit te voeren! Veel te snel ging ik terug over mijn grenzen en heb er een dik jaar mee geworsteld, om terug de oude te worden.  Een paar jaar later had ik blijkbaar nog eens een  harde les te leren. Ondanks de drukte bleef ik maar doorgaan en probeerde ik altijd voor iedereen klaar te staan. Negeerde meermaals alle signalen die mijn lichaam me gaf, totdat ik letterlijk niets meer kon. Ik zakte langs de verwarming in elkaar en belande thuis in een complete burn-out. Ik kreeg paniekaanvallen, hyperventilatie en mijn bijnieren weigerden nog langer cortisol aan te maken.

Ik besefte dat ik weer in oude patronen verviel. Ik besloot afstand te nemen van alles en iedereen, om mezelf terug te vinden. Tijdens een intensief jaartraject met elk kwartaal een retraite met verschillende thema's, leerde ik wie ik echt ben en hoe ik uit mijn overlevingsmechanismen kon stappen.

Tussen weten en doen zit nog een wezenlijk verschil met als gevolg dat ik 2 jaar later bijna het laatste hoofdstuk van mijn leven had geschreven. Na jaren van overleven, hard werken en het negeren van mijn grenzen, belandde ik plotseling in het ziekenhuis. Diep veneuze trombose in mijn been, gevolgd door een longembolie en longontsteking. Ik was op. Mijn lichaam was letterlijk tot stilstand gekomen en ik had geen andere keuze dan te luisteren.

Dit was mijn grootste wake-up call: een harde, koude confrontatie met de realiteit dat ik mezelf altijd op de laatste plaats had gezet. Ik dacht altijd dat ik alles zelf moest doen. Ziekte, stress, overbelasting… ik duwde het allemaal weg, omdat ik dacht dat ik sterk moest zijn voor anderen. Maar het was juist die kracht die ik uit mijn eigen lichaam had gezogen, die me uiteindelijk bijna alles kostte. Het was een verschrikkelijk zware periode, maar ook een diepe les die ik niet had kunnen missen.

Holistische aanpak in de praktijk: Natuurlijke genezing en zachtheid

Met veel geduld, begrip, zachte zelfzorg en een holistische benadering, begon ik langzaam te herstellen. Natuurlijke supplementen, een rustiger tempo en eindelijk de ruimte om te voelen in plaats van altijd maar te rennen. Maar het belangrijkste wat ik leerde, was dat ik mezelf moest prioriteren. Dat ik niet alleen maar een zorgende rol mocht hebben voor anderen, maar ook voor mezelf. Mijn lichaam had me laten zien wat er gebeurde als ik mijn eigen behoeften bleef negeren. En dat wilde ik nooit meer laten gebeuren!

Die ervaring heeft mijn werk en mijn leven voor altijd veranderd. Ik kies nu voor rust, zachtheid en balans. Ik werk enkel nog als zelfstandige zodat ik het ritme van mijn lichaam kan volgen. Dit heeft mijn pad als vrouw en als coach richting mijn missie gebracht: vrouwen begeleiden die hetzelfde meemaken. Vrouwen die niet 'nee' kunnen zeggen, die hun grenzen niet aangeven, die zichzelf altijd op de laatste plek zetten.

Deze reis was een enorm grote les, maar ik zou hem voor geen goud hebben willen missen. Omdat ik nu weet wat het betekent om echt voor mezelf te kiezen, om mezelf zacht te omarmen en mijn lichaam als bondgenoot te zien in plaats van als een obstakel. En ik weet nu: dat is de kracht die ik wil doorgeven aan anderen. Omdat ik geloof dat wanneer we voor onszelf zorgen, we de beste versie van onszelf kunnen zijn voor anderen.